THOUSANDS OF FREE BLOGGER TEMPLATES

Τρίτη 26 Ιανουαρίου 2010

ΣΗΜΑΔΙ ΚΟΚΚΙΝΟ

Νύχτες μαρτύριο , σαν δηλητήριο
στα χείλη μου την μοναξιά κερνάτε
Δεν το μετάνιωσα, που σε συνάντησα
Φονιά μου κι άγγελε μου μη λυπάσαι

Ήταν οι δρόμοι μας , ένα μυστήριο
Μιας προφητείας που δε λέει να θεριέψει
Σημάδι κόκκινο σε κύκλο ομόκεντρο
Σαν στόχος που η ζωή μου έχει θρέψει

Στο μισοσκόταδο , στυγνό απόβραδο
Της μοναξιάς ντύνω τον εφιάλτη
Υγρά τα μάτια σου κι ένα χαμόγελο
Σαν τότε στων ονείρων μας το χάδι

Νύχτα ατέλειωτη , δως μου το χάρισμα
Το πέπλο σου να χρίσω περηφάνια
Δεν το αντέχω πια το παραπάτημα
Σαν το λουλούδι η ψυχή θέλει ζωντάνια
© Copyright, ZAKU


Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΠΥΡΩΜΕΝΑ


Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ
ΓΙΑ ΟΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΓΙΑ ΜΕΝΑ
ΜΗΝ ΑΠΟΡΡΕΙΣ
ΠΩΣ ΤΟΛΜΗΣΑ ΝΑ Σ' ΑΝΟΙΧΤΩ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΣΩΣΤΟ ?
ΛΟΓΙΑ ΝΑ ΠΩ  ΦΤΙΑΣΙΔΩΜΕΝΑ
Η ΝΑ ΧΑΘΕΙΣ
ΜΕΣ ΤΩΝ ΜΑΤΙΩΝ ΜΟΥ ΤΟ ΒΥΘΟ

ΣΕ ΝΙΩΘΩ ΕΧΕΙΣ ΚΑΕΙ
ΜΕ ΛΟΓΙΑ ΠΥΡΩΜΕΝΑ
ΨΑΧΝΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ
ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΤΟ ΚΕΝΟ
ΜΑ ΔΕΝ ΤΟΛΜΩ
ΝΑ ΣΕ ΡΩΤΗΣΩ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ
ΑΠ ΟΛΑ ΑΥΤΑ
ΠΟΥ ΣΟΥ ΣΤΕΓΝΩΝΟΥΝ ΤΟ ΜΥΑΛΟ

ΕΙΣΑΙ ΠΑΛΜΟΣ
Σ ΕΝΑ ΤΑΞΙΔΙ ΔΙΧΩΣ ΦΡΕΝΑ
ΑΓΡΙΟΣ ΚΑΙΡΟΣ
ΕΞΩ ΑΠ ΤΟ ΤΖΑΜΙ ΤΟ ΘΟΛΟ
ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ
ΦΙΛΟΣ ΣΤΟΡΓΙΚΟΣ ΓΙΑ ΣΕΝΑ
ΟΣΟ ΚΙ ΑΝ ΖΩ
ΣΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΟΥΡΑΝΟ

ΖΩΗ ΧΑΜΕΝΗ


Μουσική- Ερμηνεία ΚΛΕΑΡΧΟΣ
Στίχοι- Βιντεο ZAKU(ΧΕΡΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ)

ΠΥΡΙΝΟΣ ΚΛΟΙΟΣ


Πύρινος κλοιός-Μουσική Ερμηνεία ΚΛΕΑΡΧΟΣ-στίχοι Ζακu (Χερας Δημητρης)

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Σαν χέρι ινδικού θεού [HQ]

http://www.facebook.com/zakurevenger?v=app_2392950137&ref=name#/video/video.php?v=259060209213

Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

ΣΚΥΘΡΩΠΟ ΡΕΜΑΛΙ


Θέλω να γίνω σκυθρωπό ρεμάλι
Να ξενυχτάω σ’ άναρχους ρυθμούς
Θέλω να σκάσουν οι ερινύες στο κεφάλι
Σιχάθηκα πια κι εσύ να μην μ’ ακούς

Δεν το αντέχω ακόμη ένα αύριο θλιμμένο
Ειδήσεις να ‘ρχονται για χαλεπούς καιρούς
Μέσα μου βράζω , πόσο ακόμα να υπομένω
Σε πανηγύρι με κομπάρσους ναυαγούς

Στα πάρτι τους η αχαρη μιλια τους
με πνιγει σε μπουντρούμια σκοτεινά
Τα πρέπει και τα δήθεν όνειρά τους
Ρυτιδιασμένη πια ταινία σινεμά

Θέλω να γίνω σκυθρωπό ρεμάλι
Να ξενυχτάω σ’ άναρχους ρυθμούς
Θέλω να σκάσουν οι ερινύες στο κεφάλι
Σιχάθηκα πια κι εσύ να μην μ’ ακούς

ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΔΑΝΕΙΚΕΣ


Κλείνω τα μάτια να διώξω τη μορφή σου
Μα τώρα αυτή τον εαυτό μου κυβερνά
σημάδι κόκκινο φαντάζει το κορμί σου
σε μαύρο φόντο σαν εικόνα σινεμά

πες μου τα όνειρα που έκανα μαζί σου
πως καταντήσανε δυο άχρωμες σκιές
ποιες αποφάσεις παρασύρουν τη ζωή σου
σε αλητείες με κουβέντες δανεικές

μην ξανά πεις χωρίς καρδία ψεύτικα λόγια
μην με γεμίζεις σκάρτες τύψεις κι’ ενοχές
το ξέρεις πως χωρίς μυαλό στα ‘δωσα όλα
μην μου ζητάς λοιπόν να σβήσω τις στιγμές

με ψευδαισθήσεις καρτερώ τη θύμησή σου
ψάλλουν τα χείλη μου για σένα προσευχές
εκεί που πας και χαραμίζεις την ψυχή σου
μην τη ρημάξουν οι ανούσιες ηδονές

μην ξανά πεις χωρίς καρδία ψεύτικα λόγια
μην με γεμίζεις σκάρτες τύψεις κι’ ενοχές
το ξέρεις πως χωρίς μυαλό στα ‘δωσα όλα
μην μου ζητάς λοιπόν να σβήσω τις στιγμές.

ΣΕΡΤΙΚΟΣ ΝΤΑΛΚΑΣ

Ένα βαρύ ζεϊμπέκικο παίξε μου να γλεντήσω
Τη μαύρη την καρδούλα μου να την παρηγορήσω
Μου γκρέμισες τα όνειρα και τώρα πώς να ζήσω
Τις τόσες αλητείες σου πως στο πιοτό να σβήσω

Όταν σε πρωτογνώρισα μέσα στην τρέλα ζούσα
Μα τώρα απ’ την απονιά παίρνω την κατιούσα
Τις τσάρκες σου τις πλήρωσα με αίμα απ’ την καρδιά μου
Τα σούρτα σου τα φέρτα σου ρημάξαν το νταλκά μου

Για την καρδιά σου την σκληρή δεν γράφουν τα βαγγέλια
Μα διάβολοι σε στείλανε στης ηδονής τα τέλια
Ζητάω το κορμάκι σου ξανά να το αγγίξω
Και τις στιγμές που ζήσαμε με ρόδα να στολίσω

Παίξε μου σέρτικη πενιά στροφές για να γυρίσω
Της θύμησης το βάσανο στη ζάλη μου να πνίξω
Σημάδι στην ψυχούλα μου άφησε η φυγή σου
Αλήτη με κατάντησε η άστατη ζωή σου

Ένα βαρύ ζεϊμπέκικο παίξε μου να γλεντήσω
Τη μαύρη την καρδούλα μου να την παρηγορήσω
Μου γκρέμισες τα όνειρα και τώρα πώς να ζήσω
Τις τόσες αλητείες σου πως στο πιοτό να σβήσω

ΑΧΡΩΜΟΙ ΑΛΜΠΙΝΟΙ


Άχρωμοι αλμπίνοι μου στείλαν κατάρα
Το βλέμμα καρφώνω σε τρίχρωμα λαμπιόνια
Θυσία αναίμακτη της νιότης μου τα χρόνια
Σαν σκεβρωμένες χορδές σε φάλτσα κιθάρα

Ταξιδεύει ο νους μου στη χώρα της θλίψης
Μη μ’ ακουμπάς πονάω παντού
Δίνω το σώμα μου μα είμαι αλλού
Σε έχω τόσο κοντά μα μη μ’ απορρίψεις

Συγγνώμη τώρα ζητώ για κάθε μου σφάλμα
Τη σκέψη μου ορίζουν τρισάθλια τελώνια
Ποτίσαν τα κύτταρα με σαράκια αιώνια
Των πληγών μου κουβαλάς κι''εσύ το κάρμα

Ξέρω πόσο σου στοίχισαν όλα τα χρόνια
Βυθισμένη στο τέλμα μια μικρής αυταπάτης
Ικετεύοντας στωικά να φυσήξει ο μπάτης
Να σαρώσει του μυαλού μου τ’ αλώνια

Άχρωμοι αλμπίνοι μου στείλαν κατάρα
Το βλέμμα καρφώνω σε τρίχρωμα λαμπιόνια
Θυσία αναίμακτη της νιότης μου τα χρόνια
Σαν σκεβρωμένες χορδές σε φάλτσα κιθάρα

ΣΤΗ ΛΑΥΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΡΙΑΣ


Δεν τα γουστάρω άλλο τούτα τα καρνάγια
Να επισκευάζω τις στιγμές τις πόρνες
όρτσα Θα ρίξω , με λαμαρίνες σκόρπιες
Έλα κι εσύ πριν μας τελειώσει η μαλάρια

Να μην με ψάξεις στων πειρατών τη χάρτα
Δεν θα με βρεις στην όαση της siwas
Μην μ’ αγναντέψεις απ’ τις πλαγιές της Ίδας
Σε καπηλειό θα ‘μαι δίπλα σε άδεια μπουκάλια

Δώσε πουνέντε Παναγιά να φυγουμ’ απ τα βράχια
Σκούζει στα κόντρα το σκαρί καθώς πλευρίζει
Μόνο μια χούφτα σκόνη έχει απομείνει
Από αυτή την άσπρη που πουλάνε στα παζάρια

Τάζει σε άγιους μάλαμα ο θερμαστής ο Τζίμης
Σε μια εικόνα αρπαγμένη απ’ τη λαύρα
Μαντίλια βλέπει να σαλεύουν στα μουράγια
Ψάχνει την αύρα σου μα εσύ όλο θα λείπεις

ΆΚΤΙΣΤΟ ΦΩΣ


Ανέρωτο κρασί να κοινωνούν, τα όνειρα γυρεύουν
σε μια γωνιά μοναχική σαν άγρυπνοι ξενύχτες
Σε πίστες αδειου φεγγάριου , τη νύχτα τους ξοδεύουν
λίγο πριν φεξει η αυγή, το σκάνε σαν αλήτες

Στο πορφυρό το δειλινό ,τα βλέπω να χορεύουν
Σε ήχο ρέκβιεμ μαγικό φερμένο απ τους αιώνες
Χαϊδεύοντας την άρπα σου τα μάτια ταξιδεύουν
Στα θέλω σου που μείνανε αγνού παιδιού εικόνες

Όμως εσύ, είσαι εκεί , σαν θεϊκό ανείπωτο ρήμα
Μοιάζει η άγια σου μορφή λευκού αγγέλου ντύμα
Με μελωδία μυστική ψηλά με αρμενίζεις
Στη στοργική σου αγκαλιά γλυκά με νανουρίζεις

Βάλσαμο είσαι στην ψυχή , ήλιος μου και αχτίδα
Άκτιστο φως σαν διαπερνάς της μοναξιάς τα γκρίζα
Μια μυρωδιά μεθυστική η αύρα της πνοής σου
Με κρύβεις μες στα βάθη σου,με σβηνεις στο φιλι σου

ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ Η ΣΚΗΤΗ


Ένα χαμόγελο απόψε χάρισέ μου
Βάλσαμο να ναι στης ψυχής τη σκήτη
Χρόνια βουβά σβήσε μου απ’ τη μνήμη
Και τον καημό μου διώξε Άγγελέ μου

Κι αν ηδονη σε κυριεύει πες μου
Λύτρωση είναι της καρδιάς οι χτύποι
οταν ριγούν βαθια μεσά στα στήθη
μοναδικές αν κάνουν τις στιγμές μου

Ένα ταξίδι μακρινό λαχτάρησα κι εγώ
Μ’ ένα κορμί που τόσο του ‘χει λείψει
Να νιώσει του κρασιού σου το μεθύσι
Nα κουβαλήσει της ζωης μου το σταυρό

ΕΦΗΜΕΡΑ


Εκεί στα σύνορα
Σ’ ένα ποτάμι βρεγμένη έχεις πέσει
Περνάς αντίπερα
Στο τζιν σου ματωμένη μία λέξη

Σαν διαβατήριο
Η ελπίδα που σου είχαν δώσει
Για ένα αύριο
Που ήδη εσύ έχεις προδώσει

Μην προχωράς
το μονοπάτι αυτο θα σε πληγώσει
Στο ναρκοπέδιο
Το ονειρό σου απλά θα τελειώσει

Γευσου το σήμερα
Μέσα σου είναι οι απαντήσεις
Άσε τα εφήμερα
Σε θέλω δίπλα μου να ζήσεις

ΤΟ ΒΟΤΑΝΙ


Όμορφο δειλινό μου
στον κοσμο τον δικό μου
το χρώμα σου θα πιω
σ’ ένα βαθύ ποτήρι
για να γευτούν τα χείλη
Το πόσο σ’ αγαπώ

Έρωτα και φονιά μου
Αχ αίμα της καρδιάς μου
Πως φτάσαμε ως εδώ
Μετρώ τα σφάλματα μου
Στα σκάρτα όνειρα μου
Μα πώς να λυτρωθώ ;

Στείλε μου ένα βοτάνι
Τον πόνο μου να γιάνει
Στα ουράνια να χαθώ
Αγάπη όποιος ψάχνει
Φάρμακο θέλει να βρει
Η θάνατο αργό

Σε μακρινό πλανήτη
Θέλει η ψυχή να φύγει
Να εξαγνιστώ
Κανε μου ένα σημάδι
Δυο λόγια κι ένα χάδι
Να χω για φυλακτό