ΛΥΤΡΩΣΗ

Ανάσκελα σε βρίσκω να ισορροπείς στο κενό
της ζωής σου αγναντεύεις τα υπέρλαμπρα άστρα
με αιθέριες σκέψεις να σχηματίζουν βιτρό
στων θολών σου τζαμιών τα βρώμικα ράχτα .

Κάθε βράδυ τη φωνή σου ακούς γοερά
να χάνεται αντηχώντας στο πηκτό το σκοτάδι
νιώθεις τα όνειρα σου να πουλιούνται φθηνά
σε κρυφό αλγερινό της ερήμου παζάρι .

θέλεις κουρασμένη αργά μετά την δουλειά
το κορμί σου να λουστεί της ηδονής την ζάλη
περπατάς στο δρόμο μα σταματά η σκιά
μόνη προχωρείς και κουνάς το κεφάλι .

Απάγκιο λιμάνι ζητάς στη ζεστή μου αγκαλιά
Της μοίρας γραφτό να βρεθείς στης ζωή μου
Εύθραυστη μοιάζεις τώρα , σε γεμίζω φιλιά
λύτρωσης κομμάτι κι εσύ στην ψυχή μου .