Όποιον κι αν ζήτησα θεό
Τον κόσμο μου δεν γνώρισε
Όλοι με κάναν να πονώ
Κι η μοίρα μου κοιμάται
Κι αν ζήτησα τον ουρανό
Την πίκρα μου δεν χώρεσε
Έστειλε δάκρυα φωτιάς
Για μένα που λυπάται
Στα χείλη μου λυγίζει η φωνή
Και η οργή απ την ψυχή ξεσπάει
Νοστάλγησα μια ήρεμη ζωή
Και τώρα πια κανείς κανείς δεν με κρατάει
Η φαντασία ζωηρή
Το όνειρο ζητάει
Με συνεπαίρνει η χαρά
Σαν της ζωής το νήμα
Όταν ζητάω το φιλί
Σαν το νερό κυλάει
Και της ψυχής η χαραυγή
Λευκό αγγέλου ντύμα
Στα χείλη μου λυγίζει η φωνή
Και η οργή απ την ψυχή ξεσπάει
Νοστάλγησα μια ήρεμη ζωή
Και τώρα πια κανείς κανείς δεν με κρατάει
Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2009
Μυστική Κραυγή
Αναρτήθηκε από ΧΕΡΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ στις 11:58 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου