ΛΕΥΚΟ ΧΑΡΤΙ

Σαν ένα φως υπερκόσμιο βυζαίνεις το μυαλό μου
Και σαν ζητιάνος θα ζητάς , πάλι τον οβολό μου
Ρουφώντας παντα αχορταγα κάτι απο την ψυχή μου
ποθεις λίγο από το είναι μου , την ύπαρξη μου .

Εικόνες , όνειρα κι αντάμα θραύσματα του χρόνου
Σκέψεις κι αισθήματα που αντιπαλεύουν το εγώ μου
Χαρές και δάκρυα κι΄αντάμα χώμα και αίμα
υγρα μπολιασματα απ' το δικο μου σπερμα

Τρέμω στην σκέψη ότι το ολόλευκο σου χρώμα
καθρέφτης μοιάζει που τα παραλλάσει ολα .
Είναι αλήθεια εδώ της θλιψης μου η χωρα
Η μια παραίσθηση , μια γυμνή γοργόνα .

Είναι ένα ναυαγιο κερασμα του χαρου
Η το φτερούγισμα του άσπρου γλάρου
Να είναι ισως μια εικόνα βαλτου
η μηπως ειναι αγγιγμα θανατου.

Αν είσαιτελικα εχθρός η σύμμαχος μου
Εγώ θα καθορίσω το μέλλον το δικό μου
δικη μου εναι η πενα , δικη μου κ΄η ζωη
Και το μελάνι θα κυλα,σ' ένα λευκό χαρτί .