Ζωή χαμένη , χρόνια από στάχτη
στιγμές χαμένες στο κενό .
μορφές που τρέμουν , μέσα στη θλίψη
πότε θα φύγω από δω.
κενά από μνήμη , θολές εικόνες
αναμνήσεις να πέφτουν στο κενό .
στενά σοκάκια ατέρμονοι δρόμοι
δεν μπορώ να κρατηθώ .
χέρια που τρέμουν , νεύρα σπασμένα
θέλω να φύγω από δω ....
ψάχνω ένα χρώμα , μια μελωδία
ένα καράβι μυστικό
που θα με πάει σε κόσμο ξένο
μέσα στ απόλυτο Όνειρο .
νύχτα μπροστά μου ,σκοτάδι μαύρο
Δώς μου το φως για να πιαστώ
μια ηλιαχτίδα λίγη ελπίδα
ένα νόημα να ζω.
Κυριακή 1 Μαρτίου 2009
ΖΩΗ ΧΑΜΕΝΗ
Αναρτήθηκε από ΧΕΡΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ στις 12:04 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου